เล่นให้จบเกม ในช่วงที่นวนิยาย เพชรพระอุมา ของ พนมเทียน กำลังตีพิมพ์เป็นตอนๆ ในนิตยสารจักรวาลรายสัปดาห์เมื่อผมยังละอ่อนอยู่นั้น ผมเคยภาวนาให้นักเขียนมีอายุยืนยาวร่างกายแข็งแรง เพราะติดนิยายงอมแงม และกลัวว่าเขาจะเขียนนวนิยายเรื่องนี้ไม่จบ!ผมเชื่อว่าตนเองคงไม่ใช่แฟน เพชรพระอุมา คนเดียวที่ภาวนาเช่นนี้ เมื่อดูจากความยาวของผลงานแล้ว ก็น่าหวาดหวั่นใจเหมือนกันว่านักประพันธ์มีสิทธิ์เขียนนวนิยายที่ยาวที่สุดในโลกเรื่องนี้ไม่จบ สำหรับงานที่อ่านสนุกระดับนี้ ใครๆ ก็ย่อมหงุดหงิดอย่างยิ่งหากเรื่องไปไม่ถึงบทสุดท้าย ดังนั้นเมื่อ เพชรพระอุมา เดินไปถึงบรรทัดสุดท้ายโดยสวัสดิภาพ ผู้อ่านก็ถอนหายใจโล่งอกหนึ่งเฮือก แต่ก็เกิดอาการหงุดหงิดเล็กน้อยที่เรื่องยังไม่ลงเอยด้วย แฮปปี้ เอนดิ้ง (นวนิยายสมัยนั้น 'แฮปปี้ เอนดิ้ง' หมายถึงพระเอกแต่งงานกับนางเอกสถานเดียว ไม่ต้องตีความ!) แสดงว่านักเขียนตั้งใจจะทำงานยาวแน่ๆ จริงดังคาด ไม่นานต่อมา พนมเทียนก็บรรเลง เพชรพระอุมา ภาคสอง ต่อในหนังสือพิมพ์เดลินิวส์ ท่ามกลางความหวั่นกลัวลึกๆ ของผมอีก และแล้วผ่านไปอีกหลายปี ภาคสองจบ แต่พระเอกก็ยังไม่แต่งงานกับนางเอกสักที ตามมาด้วยภาคสามกว่าจะจบทั้งสามภาคก็กินเวลานานร่วมยี่สิบหกปี แต่นักเขียนก็ทำหน้าที่เสร็จสมบูรณ์เรียบร้อย โดยที่นักอ่านจำนวนมากโล่งอกสุขสม (พนมเทียนเคยเขียนเล่าว่า รู้สึกเบาตัว โล่งอกโปร่งใจเหลือประมาณ คล้ายยกภูเขาออกจากอกที่สามารถทำให้นวนิยายเรื่องนี้จบลงได้อย่างสมบูรณ์ เนื่องจากระหว่างที่เขียนนั้น ผู้อ่านหลายคนตายไปก่อนเพราะสังขารรอไม่ไหว!)เหตุผลที่ผม (และเชื่อว่ารวมนักอ่านจำนวนมาก) รู้สึกกังวลลึกๆ ก็เพราะเคยมีประสบการณ์แบบนี้กับนวนิยายหลายเรื่องในอดีต ยกตัวอย่างเช่น ผู้ชนะสิบทิศ ของ ยาขอบ เป็นนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ที่สนุกมาก มีผู้อ่านทั่วประเทศติดงอมแงมจนมารอซื้ออ่านที่หน้าแท่นพิมพ์ ทว่ายาขอบเขียน ผู้ชนะสิบทิศ ไม่จบเพราะท่านตายเสียก่อนแม้นักอ่านจะเข้าใจสถานการณ์ แต่ลึกๆ ก็อดผิดหวังไม่ได้ อย่างไรก็ตามยาขอบก็ไม่สิ้นความรับผิดชอบ ขณะใกล้ตาย ท่านก็ยังบอกให้คนใกล้ตัวจดเรื่องย่อที่เหลือทั้งหมดเอาไว้ นวนิยาย ขุนศึก ของ ไม้ เมืองเดิม ก็เป็นนวนิยายอิงประวัติศาสตร์รสเข้มข้นอีกเรื่องหนึ่งซึ่งมีผู้ติดตามมาก ทว่าผู้เขียนก็เสียชีวิตก่อนที่จะเขียนจบ น้องชายของท่านก็รับภารกิจเขียนต่อจนถึงบรรทัดสุดท้าย ถือเป็นความรับผิดชอบที่จะต้องทำงานให้ถึงที่สุดในการเล่นหมากรุก สนุกเกอร์ กอล์ฟ ฯลฯ บางครั้งเมื่อถึงจุดจุดหนึ่ง ผู้เล่นฝ่ายหนึ่งก็รู้แล้วว่าตนเองจะแพ้ แต่ก็เล่นให้จบเกม เป็นมารยาทอย่างหนึ่งทุกอาชีพมีภาระของความรับผิดชอบ อาจจะจัดว่าเป็นจรรยาบรรณอย่างหนึ่ง ทนายความว่าความจนคดีถึงที่สุด หมอรักษาคนไข้คนจนหายหรือตาย ผู้รับเหมาก่อสร้างสร้างบ้านลูกค้าจนเสร็จ ไม่ทิ้งงานกลางคันคำว่า 'ความรับผิดชอบ' นี่แหละที่แยกแยะมืออาชีพออกจากมืออ่อนหัด จำแนกคนที่มีวุฒิภาวะออกจากคนที่ไม่รู้จักโตในการใช้ชีวิตก็มีจรรยาบรรณนี้เช่นกัน : ขับรถชนคนตายแล้วไม่เผ่นหนี ทำของเสียหายแล้วชดใช้ ทำหญิงท้องแล้วรับผิดชอบทำงานก็ทำให้จบทุกชิ้น ทำให้ถึงที่สุดมีความฝันก็ไปให้สุดฝัน ไม่ปล่อยคาไว้เมื่อเกิดมาแล้ว ก็ใช้ชีวิตให้ดีที่สุด ถึงวันตายก็ไม่รู้สึกเสียใจว่ายังไม่ได้ทำโน่นทำนี่รับผิดชอบต่อคนอื่น รับผิดชอบต่อตัวเอง รับผิดชอบต่อความฝันของตัวเองเพราะถึงจะทำไม่สำเร็จ ก็ไม่เสียใจที่ยังไม่ได้เริ่มทำ วินทร์ เลียววาริณ 7 มิถุนายน 2552
ดีจัง..ชอบ ไม่ใช่แค่ชอบแต่จะนำไปใช้
จำได้ไหม
บอกพี่น้อยว่าจะไปฝึกงานที่โรงแรมไพลินแล้วตัวเองไม่ไป บอกอาจารย์สมบัติว่าจะทำทำอะไรตั้งหลายอย่างแล่ตัวเองไม่เคยทำ หลายๆเรื่องที่ผิดคำพูดเพราะความไม่ได้เรื่องของเรา ทำสิ่งี่ไม่ควรทำ ไม่ลำดับความสำคัญ โครงการที่เขียนเองตั้งใจปฏิบัตตามนั้นเปลี่ยนมากี่ครั้งแล้วจำได้ไหม เราเสียเวลาทำแต่ละครั้งไปมากเท่าไร เรราก็ชำใจเพราะขาดความรับรับผิดชอบมากขึ้นเท่านั้น ไม่พอบางทีโทษคนอื่น จำไก่ ผู้หญิงถึงผู้หญิงได้มั้ย เธอทำเช่นนั้นโทษคนอื่นว่าเตีรยมสคริปอ่านมาไม่ดี วันสาทรไทย อ่านเป็น สา-ทอน-ไทย คนอื่นมองหล่อนไม่ดีทันที เพราะแค่ไม่ยอมรับความผิดที่ตนทำแค่นั้น ........ทุกวันนี้เจ้านิคที่เรียนพิเศษกับเรามันจะยังรอชีทคำศัพท์ที่รวบรวมให้มันอยู่รึป่าว บอกไว้ว่าจะแจกทุกคนหลังเรียนเสร็จ.........................เสียความนับถือไปเสียแล้ว.......สร้างขึ้นก็ยากจะทำอะไรก็ต้องคิดให้ถี่ถ้วนและจะดีที่สุดไตรตรองมันด้วยปัญญาสิ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น